Човек си после се - моќта на само-сочувствувањето
- Филип Неделковски
- 5 days ago
- 4 min read
Updated: 6 hours ago
Што би и одговорил/а на блиска личност ако ти каже:
“Морам да сум продуктивна, инаку се чувствувам недоволно.”
“Треба да имам кариера и брак на 30, инаку заостанувам.”
“Ако не изгледам „совршено“ , се чувствувам помалку од другите.”
Ќе си дозволам да претпоставам дека твоите одговори ќе бидат сочувствителни и поддржувачки.
„Ти вредиш и кога си човек кој ништо не докажува. И кога не си ги постигнал општествените идеали. Ти вредиш за љубов за тоа што си.“
Природно многу лесно нѝ доаѓа да дадеме сочувство кога на некому е тешко.
Но, зошто е тешко истото да го правиме со нас?
Можеби затоа што не знаеме поинаку.
Под директива на нашиот Внатрешен критичар - потсвесно мислиме дека самокритиката е клучот на патот до успехот. Додека само-сочувствување е слабост.
Едноставно така сме научени. Но, време е да научиме како да изразиме само-сочувство кога животот не нѝ оди по замисленото.
Додека си тука - провери го интензитетот на твојата анксиозност преку овој тест
Следно во текстот
Што е само-сочувство?
Само-сочувство е кога ќе си ја пружиме истата поддршка што би му ја дале на пријател кој е во болка.
Kога ќе си простиме, прифатиме нашите несовршености и си упатиме нежност - ние практикуваме само-сочувство кон себе.
Кога ќе паднеме, згрешиме, а сепак успееме да се прифатиме себеси безусловно - си упатуваме само-сочувство.
Патот до само-сочувството
Секогаш кога ќе доживееме болка или пораз многу е лесно да се критикуваме. Често бараме причини и вина во нас за ситуацијата.
Но, во тие моменти може да се потсетиме да си дадеме само-сочувство.
1.Љубезност кон себе
Да сме љубезни кон себе значи да си дадеме разбирање секогаш кога ќе доживееме болка или пораз.
Во моменти на страдање многу е лесно да се обвинуваме: „Требаше да внимавам“, „Зошто секогаш ја правам истата грешка?“, “Ништо не правам како што треба!“
Но наместо да бидеме водени од овие само-критички мисли, можеме:
Да си дадеме нежност и грижа за себе додека минуваме низ предизвиците;
Да се прифатиме себеси безусловно и да бидеме трпеливи со своите несовршености.
Да го слушнеме критичарот во нас и да му одговориме: “Во ред е. Учам. Се трудам. И тоа е доволно.”
2. Јас сум само човек
Во трката за раст и постигнувања, често забораваме дека сме само човек. Колку и да сакаме да бидеме совршени и безгрешни сепак реалноста е дека сме дел од едно пошироко човечко искуство.
Не нѝ се случува страдањето само на нас. Не сме само ние со недостатоци.
Ние сме дел од една заедничка човечка приказна во која сите учиме да се разбереме, прифатиме и да си простиме.
Всушност многу луѓе се наоѓаат во истата или слична ситуација како нашата. Со истите дилеми, болки, обвинувања, стравови и каења.
Секогаш кога ќе доживееме болка, страдање или неуспех може да се потсетиме да:
Ги гледаме своите недостатоци како дел од тоа што значи да се биде човек.
Ги прифатиме страдањата “како дел од животот” низ кои минува секој човек;
Се потсетиме дека и другите понекогаш се чувствуваат недоволно, инфериорно и несигурно.
3. Свесност
Само-сочувството започнува кога ќе забележиме што се случува во сегашниот момент, без да се осудиме за тоа.
Во моменти на болка да станеме свесни за нашите емоции, мисли, сензации и со љубопитност да се запрашаме:
Што навистина се случува во мојот ум и тело?
Дали можам да ги забележам само-осудувачките гласови?
Како би изгледало ако во овој момент си дадам нежност и само-сочувство?
Што ми треба од себе во овој момент — разбирање, утеха, потсетување дека сум човек?
Вежба за самосочувство
1. Забележи што се случува Застани на момент и обврни внимание што се појавува во тебе. Прашај се: „Што чувствувам сега?“ Опиши го чувството — болка, тага, страв, вина, напнатост... Самото именување создава простор меѓу тебе и болката.
2. Потсети се дека си само човек Кажи си тивко: „Јас сум само човек како и сите други. Ги прифаќам сите мои несовршености и ограничувања“
3. Потсети се дека не си сам/а Кажи си тивко: „Ова е дел од човечкото искуство.И другите грешат и страдаат. И другите понекогаш се чувствуваат вака.“
4. Одговори со нежност на критичките гласови Стави рака на градите или направи гест што ти носи утеха. Кажи си охрабрувачки зборови како: „Правам најдобро што можам. Секој ден растам. Секој ден учам.“
Клучна поента
Само-сочувството значи да забележиме кога нѝ е тешко — и наместо да се осудуваме или критикуваме, да одговориме на нашата болка со грижа и добрина, исто како што би постапиле со близок пријател.
Да сме само-сочувствителни значи да си простиме себеси, да ги прифатиме нашите несовршености и да си упатиме нежност кога ни е потребно.
Во исто време љубовта кон себе значи да најдеме рамнотежа помеѓу сочувството кон себе и одговорноста за нашето однесување. Едното без другото не е доволно.
Кога сме премногу благи со себе, без јасни граници, повеќе тапкаме во место отколку што растеме. А кога сме само строги, без сочувство, ја губиме поврзаноста со себе и системот реагира со анксиозност и напнатост.
Вистинската љубов кон себе живее токму во тој простор помеѓу разбирањето и зрелоста, и нежноста и силата.
Песна за тебе за убав и самосочувствителен момент:
Важно: Овој текст има едукативна цел и не претставува замена за професионална психолошка или медицинска помош. Ако стравовите и анксиозноста значително влијаат на вашиот секојдневен живот, препорачуваме консултација со лиценциран психолог или психотерапевт. Доколку ви е потребна поддшка од психотерпавет контактирајте не на shs.gestalt@gmail.com
📩 Доколку сакаш да добиваш содржини за подобро ментално здравје приклучи се на нашиот Newsletter подолу на формата.
Се читаме!
🔁Не заборавај да го споделиш овој пост – некому може да му биде од корист.
Comments